Villasimius

Alweer een avontuur rijker liggen we inmiddels al een week in de haven van Villasimius in het zuidoosten van Sardinië, het waait hier ontzettend veel en hard!!
Vanuit de stad Palermo zijn we vorige week nog naar een kathedraal in Monréale gefietst, bergtraining - maar met mooi uitzicht, super lekker ijs en natuurlijk de afdaling als beloning. ’s Avonds landde Willy op tijd en na een uurtje in de trein waren we weer terug op de boot. Om de oversteek naar Sardinie zo kort mogelijk te maken, varen we op maandag alvast richting het noordwesten van Sicilie. Helaas werken wind en golven niet mee en duurt het meer dan 6 uur voor we ietwat gebroken aan kunnen leggen in Castellomare di Golfo. Eenmaal binnen de havenmuren en na een lichte maaltijd beginnen we toch te denken aan de start van de oversteek, 170 mijl en circa 35 uur varen. Na de nodige twijfel, raadpleging van weerberichten en contact met ervaringsdeskundigen in Nederland ;-) gaan we dinsdag toch een poging wagen. Het eerste deel op de motor gevaren en de verwachte windrichting komt ’s avonds inderdaad, dus zeilen bij. Maar och och wat een golven!!! Willy slaapt veel onder invloed van reistabletjes en Marc en ik wisselen wacht houden af met platliggen, intussen stuurt ‘Harry’ ons automatisch rechtdoor. Gelukkig krijgen we voor zonsondergang nog een kleine dolfijnenshow, maar daarna is het doorbijten, afzien, niet meer eten, liggen, slapen, uitkijken en nog zoveel uur te gaan…. In de vroege morgen krijgen we nog een paar uur met buien en windstoten over ons heen en dan eindelijk: land in zicht!
Villasimius is een vakantiedorp geworden, sinds Marc en HansArno hier 14 jaar geleden waren, maar wat is het MOOI! Ruige rotskust –vooral fotogeniek met opspattende golven-, een landpunt met aan 2 kanten heldere zee –dus altijd wel een strandje uit de wind- en een prima haven met wifi ;-)
Jammer genoeg voor Willy waait het alle dagen zo hard dat we niet kunnen zeilen, dus fietsen en wandelen we over strand en naar het dorp. ’s Ochtends lopen we hard op het strand, Marc trotseert de vlagen met kite en surfboard en we huren een auto om nog meer van het eiland te zien. Na een mooie bergweg zijn we de laatste avond met Willy nog in de hoofdstad Cagliari, palmbomen langs de boulevard, mooie panden en weer veel auto’s! Terwijl het vliegtuig weer naar Weeze gaat rijden wij in de regen terug naar de haven en ondanks de gierende wind doen we toch een poging om verder te varen. … Helaas onbegonnen werk, tegen de wind in is echt onmogelijk!!! Gevolg is wel dat we de komende dagen hier nog moeten blijven want er is stormwind op komst. We zorgen dat de boot goed vast ligt voor de voorspelde windrichting en krijgen –ook ’s nachts- vlagen van ruim 40 knopen wind over ons heen, best spannend 9 Beaufort ! Maar de zon schijnt weer, geen lijnen geknapt en we gaan wandelen tussen de bomen daar waar de wind even niet om ons hoofd ‘schuurt’, wachten op een goede dag met minder wind om te vertrekken langs de oostkust van Sardinie richting Olbia.
Ciao!